Zelfbeschrijving: Ik ben een meisje dat verlegen was toen ik opgroeide. Vooral omdat ons gezin vaak van plaats naar plaats verhuisde. Mijn vader zat in het leger en we woonden in verschillende steden, afhankelijk van waar hij voor werk naartoe werd gestuurd. Ik was dus altijd een 'nieuw meisje' op school en had het gevoel dat ik nergens echt bij hoorde. Nu woon ik in een stad die ik heel leuk vind, maar toch heb ik het gevoel dat ik er niet bij hoor. Ik ben geen verlegen meisje meer, ik ben nu heel open, omdat volwassenheid me heeft geholpen veel dingen en mezelf beter te beseffen. En de reden dat ik dit gevoel nog steeds heb, is omdat ik geen persoon heb van wie ik echt houd, een man met wie ik wil samenwonen op een plek die we allebei ons thuis noemen.

Opmerkingen: Ik ben op zoek naar een gezinsgerichte man, aardig, loyaal, met een sterk karakter en een liefdevol hart. Etniciteit of leeftijd zijn niet belangrijk, maar de chemie wel. Laten we praten, ik hoop dat het klikt.