Zelfbeschrijving: Ik kan mezelf serieus niet beschrijven. Dat is het probleem. De enige persoon die mijn beschrijving perfect doet (en die niet altijd objectief is) is mijn moeder, maar zodat jij alles over mij van haar kunt horen (hey! Ik bedoel niet alles). Je zult tests moeten afleggen, dus ik kan je beter kort samenvatten waarom je mij zou moeten leren kennen en voor altijd bij mij zou moeten blijven (of zolang je in staat bent om met deze zonneschijn om te gaan). Nee! Geen prachtige blondine met lange benen die je hart gaat stelen, maar eerder een schattig meisje uit de buurt dat met je koffie drinkt op de veranda en uiterst ongepaste anekdotes vertelt. Met levenslust, zin in lekker eten en passie voor ruimdenkende mensen. Met een 'go get' houding of 'nooit zeuren tot je alles geprobeerd' levensprincipe. Stoer, slim, een beetje eigenwijs (maar mijn moeder zegt dat het genetica is, wat moet je doen?). Last but not least aardig en grappig. Ja. Schoonheid staat nooit op die lijst. Ik verwacht dat je dit zelf ziet.

Opmerkingen: Ik wacht op iemand die mij ziet en van mij houdt zoals ik ben. Degene die elke ochtend naast mij wakker kan worden en niet verwacht een prachtige schoonheid te zien, maar die zijn slaperige vrouw hard omhelst, zodat ik nauwelijks kan ademen, maar blij, omdat het zo warm is in die omhelzingen. Je geeft erom, je luistert, hoort en doet. Ik ben belangrijk voor jou. Je kunt niet wachten om samen met mij oud en grijs te worden en samen de schatten van dit leven te ontdekken. Je hebt een rustgevende glimlach. Je ziet er zelfverzekerd uit, maar uiteindelijk ben jij de enige die mijn hand stevig vasthoudt en samen met mij wacht op de volgende prachtige dag. Ik weet dat je hier bent. Vind mij gewoon.