Zelfbeschrijving: Ik ben een eenvoudige, vriendelijke vrouw. Ik hou van lachen, lopen, praten over het leven en genieten gewoon van de dag. Ik ben niet ingewikkeld. Ik heb geen kroon, geen masker, geen spel. Ik hou ook van dieren. Als ik een hond of een kat zie, glimlacht mijn hart meteen. Soms lijkt het mij dat dieren me beter begrijpen dan mensen. Maar ik geloof nog steeds in mensen. Ik geloof dat er iemand goed, echt is en hij is op zoek naar mij net zoals ik op zoek ben naar hem. Ik ben romantisch. Ik droom van een avond wanneer we samen zijn, thee of wijn, lantaarns, een beetje stilte en een beetje tederheid. Ik heb geen goud of een paleis nodig. Ik heb gevoelens nodig. Ik heb warmte nodig. Ik ben erg sociaal. Het is gemakkelijk bij mij. Ik hou niet van ruzies en beledigingen. Het is beter om te praten, te begrijpen, te vergeven. Ik geloof dat een persoon zich met zijn hart voelt, niet met een vragenlijst.

Opmerkingen: Mijn ideale man? Hij is vriendelijk. Hij roept niet, liegt niet, loopt niet weg van moeilijkheden. Hij heeft een goed karakter, maar is niet onbeleefd. Hij heeft sterke armen en een vriendelijk hart. Hij kan anders, vrolijk of serieus zijn, het belangrijkste is dat hij echt is. Om daar te zijn. Om te kunnen knuffelen en te zeggen: 'Ik ben bij je.' Ik heb geen prins nodig. Ik heb een persoon nodig die alles in één keer goed zal hebben: intelligentie, een gevoel voor humor, vriendelijkheid en genegenheid. Ik weet dat dit veel is, maar ik geloof dat hij bestaat. Uniek. Voor mij. Ik bouw geen kastelen in de lucht. Maar ik droom. Ik droom van eenvoudig geluk: om je hand vast te houden en te weten dat het van mij is. Dat we samen zijn. Dat niemand een vreemde is. Dat we 'thuis' voor elkaar zijn.