Zelfbeschrijving: Heb je ooit een vrouw ontmoet die een beetje naar koffie ruikt, een beetje als parfum en een beetje als zonneschijn? Dat ben ik. Als je echt van me houdt, zal ik je vertellen en je laten zien waar op mijn lichaam de aangename geuren het meest merkbaar zijn. Ik kan gemakkelijk beledigd raken, lachen om dwaze dingen. Ik wil dat een man met wie het gemakkelijk voor mij zal zijn om stil en aangenaam te zijn om te lachen. Hij moet niet bang zijn voor het leven, maar waarderen eenvoudige dingen zoals schone lakens en hete thee. Ik ben op zoek naar iemand die de vloer op zondagochtend met me wil wassen en me kussen als ik een haarmasker draag. En als iets je aandacht heeft getrokken, schrijf dan me. Omdat ik misschien de vrouw ben die je stress kan verlichten met een enkele aanraking.

Opmerkingen: Oh, mijn toekomstige echtgenoot. Ik ben niet op zoek naar je in biografieën of cv's, ik ben op zoek naar je in de details die mannen zelf niet opmerken. In de manier waarop je een pot augurken met vol vertrouwen losschreeft, zoals een persoon die al veel heeft meegemaakt en nog steeds blij is om met brood thuis te komen. Jij bent degene die niet bang is om te vragen: 'Heb je gegeten?' Zelfs als ik twintig minuten geleden een banaan at. Jij bent degene die het raam opent als ik me verstoord voel en het sluit als ik in slaap val. Degene die de psychologie misschien niet begrijpt, maar intuïtief weet wanneer hij me gewoon moet knuffelen en zegt: 'Je bent van mij.' Je kunt chagrijnig zijn in files, je kunt in mijn armen snurken, maak je geen zorgen, ik kan het aan. Maar wees de mijne. Wees de man die ik in mijn slaap kan aanraken, en hij zal me knuffelen zonder wakker te worden. Je moet mijn vrede zijn in een wereld die vaak luidruchtig is. Je bent mijn toekomstige thuis. Ben je daar? Lees je dit? Schrijf me dan alsjeblieft. Omdat ik wacht. En ik geloof! Dat we elkaar al lang kennen, we hebben elkaar nog niet ontmoet.