Het Hermitage Museum en het Winterpaleis
De grootste museumcollectie ter wereld is verspreid over zes gebouwen. Je betreedt het Winterpaleis vanaf de Neva Embankment. Het volgende gebouw in het oosten is de Kleine Hermitage. Verder naar het oosten liggen de Oude Hermitage (met uitzicht op de rivier) en de Nieuwe Hermitage (met uitzicht op het Paleisplein).
Een gebogen galerij overspant het Winterkanaal en leidt naar het Hermitage Theater. Weekendbezoekers (vooral degenen die op zondag komen) hebben voldoende tijd om de Hermitage van buitenaf te bewonderen. De rij om binnen te komen kan lang zijn en soms wel een uur wachten.
Er zijn letterlijk ontelbaar veel dingen te zien in de Hermitage en het is zeker de moeite waard om meer dan één bezoek te brengen. Mensen die alles op één dag proberen te zien, zullen uiteindelijk naar buiten strompelen met rook die uit hun oren stroomt, pijnlijke benen (van de ongelooflijke afstanden die ze afleggen) en hun geest in een waas van Rembrandts, middeleeuwse gepantserde paarden en Egyptische mummies.
De overweldigende rijkdom van de plaats wordt nog versterkt door de ongelooflijke pracht van de gebouwen, zowel binnen als buiten: sierlijke en koninklijke gevels, enorme zalen met fresco's, marmeren, houten en mozaïekvloeren, beeldjes, beeldjes en antiek meubilair (verspreid als zakken). van aardappelen tijdens de oogst); allemaal op zo'n grote schaal dat het de geest verbijstert.
De Hermitage kan een lastig museum zijn om doorheen te navigeren. Een aantal factoren kan kaarten en vooraf geplande routes onbruikbaar maken: deuren worden willekeurig geopend of gesloten, trappen worden afgezet, kamers kunnen sluiten voor onbepaalde renovatie en schilderijen worden af en toe verplaatst of op tournee gestuurd.
Doorgebrande lampen zijn eveneens een periodieke aartsvijand, en het gebrek aan toezichthouders – hetzij als gevolg van onderbezetting of een plotselinge wens om te pauzeren voor de lunch (net zoals hordes met videocamera's beladen toeristen zich halsoverkop naar de betreffende kamer haasten) – kan mensen ervan weerhouden het zien van bepaalde delen van de tentoonstelling.
Als algemene regel geldt dat wanneer zaken moeten worden gesloten, de museumautoriteiten zich inspannen om de meest populaire zaken (Europese kunst van de 15e tot de 20e eeuw) open te houden ten koste van de meer obscure tentoonstellingen (de grafheuvels van Solokha en Tsjertomlyk).
De zekerste manier om iets bijzonders te vinden, is door het aan een van de toezichthouders te vragen die de kamers in de gaten houden. Ze spreken geen Engels, maar het noemen van de naam van de kunstenaar is voldoende om hem of haar de goede kant op te laten wijzen.
De Hermitage herbergt gewoonlijk meerdere gelijktijdige tijdelijke tentoonstellingen. Op een mededelingenbord links van de ingang op weg naar de hoofdtrap staan deze in het Russisch vermeld.
Voor grote tentoonstellingen kan een nog exorbitantere vergoeding nodig zijn (die je dan recht geeft op het zien van de rest van het museum), maar meestal is de standaardtoegang goed.
Grotere tijdelijke tentoonstellingen worden gehouden in de concertzaal en de balzaal (grote kamers op de tweede verdieping tegenover de hoofdtrap) en meestal hebben de Alexandrovsky-zaal en de foyer van het Hermitage Theater iets interessants te zien.
Een speciale tentoonstelling getiteld "Schatten van het Russische keizerlijke hof" is alleen toegankelijk met een groepsexcursie onder leiding van een gids van de Hermitage.
Er moeten aparte kaartjes worden gekocht bij het excursiebureau (gelegen op een korte trap rechts van de loketten) en dan moet je onderaan de hoofdtrap wachten op de gids.
Momenteel is het grootste deel van deze tentoonstelling verborgen, terwijl de kamers op de eerste verdieping waarin ze zich bevinden, worden gerenoveerd. De items die nog steeds te zien zijn, zijn echter nog steeds interessant: ingewikkelde en opzichtige snuifdozen, sieraden en andere snuisterijen (bezaaid met kostbare edelstenen en zwaar van het goud).
Het museum heeft 's werelds grootste collectie kostbare Scythische kunst. Een deel van deze collectie is helaas niet te zien.
Ten slotte toont een onlangs geopende tentoonstelling genaamd "Peter I's Winter Palace" kamers van Peter en Catherine I die zijn opgegraven tijdens de renovatie van het Hermitage Theater.
Toegang is alleen als onderdeel van een groep. U dient kaartjes te kopen bij het excursiebureau.
